Ég ætla ekki að skrifa pistill um þetta mál en skoðun mín er alveg skýr: Sporin hræða. Gef ykkur sem kíkið hér við slóð á frábæra grein sem hittir höfuðið á naglann og rekur hann í einu slagi.

Ágústa í Vikublaðinu

	Þjóðgarðurinn virðist vera „pólitísk hrossakaup“
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Get ekki orða bundist og hleyp úr viðjunum. Hvaða sirkus er í gangi á Alþingi? Ætlast þingmenn virkilega til að lausn þeirra siðferðislegu bresta sem þeir bera sjálfir, verði leystir hjá fólki út í heimi?

Ef viðkomandi þingmaður getur ekki horfst í augu við niðurstöðu siðfræðireglna sem hennar eigin flokkur fór fram með á sínum tíma, þá finnst mér að viðkomandi eigi að sjá sóma sinn til að skoða sína eigin persónu í spegli, áður en troðið er yfirþjóðlegu valdi og þar með Stjórnarskránni ofan í kok og í atvikum upp í rass á fólki.

	Helga Vala vill breyta siðareglum
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Ég hef fylgst með fiskirækt í nokkuð marga áratugi, verið partur af henni og nýtt hana til veiði og tekjuöflunar. Nú ber svo við að veiðiréttaeigendur eru farnir að sverja af sér, að hentugleika, uppeldi og afhendingar á seiðum til sleppingar í ám og vötnum. Að sögn hefur núverandi forstjóri Haf og vatn sagt að lífslíkur þessara seiða sem sleppt var í denn, væru mjög takmarkaðar vegna rangra aðfara við þær.

Ef grafið er djúpt í skýrslur, sem eiga að vera aðgengilegar inni á Haf og vatn en geta tæpast talist vera svo. Sést hvernig haldið er utan um sleppingar á laxaseiðum og sjóbirtingi í fallvötn frá því á 7unda áratugnum fram í þann 9unda, eða um 30 ára skeið.

Þar kemur margt fróðlegt fram sem ég hvet þá sem lítið vita um málið að lesa. Orð forstjóra Hafs og vatns eru innihaldslaus að því marki að í mjög mörgum tilvikum var staðið eins vel að þessum sleppingum og best er gert í dag. Ég er til vitnis ef svo ber undir.

Síðustu árin er auðvelt að benda á tvær ár þar sem ekki síður vafasamt á sér stað gagnvart inngripi í náttúruna en eldi á norskum laxi (sem nb. hefur átt sér stað síðan Ísnó var með klak og hrognaframleiðslu á norskum laxi í Kelduhverfi

Ein þessara áa er Selá í Vopnafirði en þar er búið að opna fyrir laxagengd og sleppa seiðum á vatnasvæði urriða sem hefur að öllum líkindum (hef ekki séð neina rannsókn þar um, enda ekkert umhverfismat þarft) er búinn að búa þar í árþúsundir. Enginn kvartar undan því, spyr spurninga eða ber tilfinningar sínar á torg, líkt og framsetning veiðiréttahafa byggir á.

Hin áin er Jökla, þar eru bleikjustofnar og hafa alltaf verið. En skítt með það.

Málstað að verja? Hvaða málstað hafa veiðifélögin að verja?

	Telja fiskrækt í ám og eftirlit í ólestri
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Réttilega er bent á að dreifiveitur líkt og Rarik starfa með ákveðið forskot. Rarik sér um dreifikerfið og óumdeilanlega hlýtur hið sama að hafa umsjón með því. Ætlar viðkomandi að flytja rafmagn um sama streng or Rarik lagði í jörð og ætlast hann til að Rarik gefi þeim hinum sama pláss í strengnum af því bara?

Það má líka spyrja sig að því hver á að sjá um viðgerðir og bilanir á þeim strengjum sem Rarik lagði og Íslensk orkumiðlun ætlar að dreifa sinni orku með? Samkeppnisaðilinn eða þeir sjálfir? Varla ætla þeir að fara að plægja upp heilu bæjarfélögin til að koma sínum streng í samband við eitt hús? Hver borgar það?

	Vanþróaður orkumarkaður
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt