Blessuð rollan

Ég hef nú aldrei skilið til hvers verið er að rækta alla þessa sinu á láglendi og aka síðan með bústofn og lifibrauð bóndans yfir allt ónotaða grasið á svæði sem á í erfiðleikum með að halda gróðri. Ekki nóg með það eitt, síðan þarf að smala þetta svæði í leit að fáeinum skjátum, í sumum tilfellum með ærnum tilkostnaði.

Auðvitað eru sumar jarðir landlitlar og því þetta fyrirkomulag nánast eina úrræðið fyrir suma til að halda bústofn en fyrr má nú öllu ofgera ef þetta er eina ráðið. 

Ítala á Almenninga verði 130 lambær

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 21.3.2013 kl. 22:24]

Hefurðu velt því fyrir þér af hverju íslenska lambakjötið er eins gott og raun ber vitni? það er vegna þess að sauðkindin er nánast villibráð með sinni lausagöngu um fjöll og dali.  Munurinn á henni og öðrum skjátum erlendis frá er bara þannig að í öðrum löndum flestum er kindin innmúruð á grassvæðum á túnum og þess vegna er þetta lýsisbragð og vont kjöt.  Þannig er það bara.

[Sindri Karl Sigurðsson, 21.3.2013 kl. 22:31]

Ég hef fengið ágætis lambakjöt um víða veröld, rollan okkar er ekkert heilagari kú en önnur. Rétt er það að orðtakið; þú ert það sem þú étur, á oft við en ég man nú ekkert eftir því að hafa rekist á merkilegan pappír sem dæmir kjötbragð af nýslátruðu frá Suðurlandi vs. Vestfjörðum svo eitthvað sé nefnt.

Eina sem ég man eftir í þessum efnum er tilraunin með hvannabeitina.

Í orði er sagt græðum landið og á borði er sagt étum það...

[Sigurbjörn Sveinsson, 2.4.2013 kl. 14:47]

Rannsóknir (tilraunir) sýna að lömb, sem ganga með mæðrum á láglendi og sérstaklega ræktarlandi eingöngu, þrífast verr en fjallalömb og fallið er um 2/3 af meðal falli. Því á athugasemd Ásthildar hér að ofan við gild rök að styðjast.   

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 2.4.2013 kl. 16:02]

Þau eru líka fitumeiri.  Islenskt lamb sem gengur á fjöll er villibráð eins og hún gerist best.

[Sindri Karl Sigurðsson, 2.4.2013 kl. 17:38]

Finnst enn fáránlegt að beita fé á landssvæði sem bera það ekki og brenna síðan grasið á láglendi í stað þess að nýta það. Það er örugglega hægt að rækta bústofn sem þrífst á láglendi með samskonar fituhlutfall og fallþyngd og heiðarlambið.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 2.4.2013 kl. 21:37]

Málið er að hafa fjárræktun á svæðum sem ekki eru ofbeitt, eins og til dæmis vestfjörðum.